Geplaatst op 12 mei 2017
Een bijzondere reis 2.0
Hoe blij je kunt worden van een korte mail met 2 zinnen, zo’n teleurstelling kan een soortgelijke mail zijn.
Twee weken nadat mijn docent Leo had gemaild dat Kai en ik mee konden naar de Pyreneeën voor een ‘Back to Basics’ survivaltrip kreeg ik de volgende mail:
“Dear participant; the journey will not take place because of health problems of the guiding people in la Sierra de Madrid.
Don’t buy the tickets and we will reorganise things next year.
Sorry for the inconvenience. If you have had any costs and you do not get a refund than we will find a way to cover those costs”
Gezondheidsproblemen bij de gidsen die ons door de Pyreneeën zouden leiden. Wat een teleurstelling.
Wat nu? Onze vliegtickets zijn al geboekt. Zaterdag 15 juli vliegen we naar Madrid.
Van alles schiet er door mijn hoofd. Alle mogelijkheden ga ik in mijn hoofd af om deze trip toch door te kunnen laten gaan. Ik stuur twee lange mails terug naar Leo met daarin allemaal opties. Andere gids inhuren, in het najaar organiseren?
Maar boven alles bedenk ik hoe ik Kai dit nieuws zal gaan vertellen. Al twee jaar hoopt hij deze reis te kunnen maken. Moet ik hem nu, na de blijdschap van twee weken geleden, weer teleurstellen?
Het geld van de vliegtickets kunnen we terug krijgen.
Maar dat is niet wat ik wil. Ik wil deze reis maken, samen met Kai. Back to Basics, in de Spaanse Pyreneeën. Dan toch nog maar een jaar geduld hebben?
Afwachten of zelf actie ondernemen?
Ik besluit tot het laatste.
Als het dan niet met mijn docent is, dan maar op een andere manier.
Op internet vind ik het bedrijf DreamPeaks, die survival cursussen en soortgelijke tochten organiseren in de Spaanse Pyreneeën.
Ik mail mijn verhaal met de vraag of zij een ‘back to basics-survival trip’ met ons kunnen maken.
Binnen hele korte tijd ontvang ik bericht terug van Gabriel Blanco:
“No problem. We will try to make your dream true!”
Dreampeaks heeft een team van gecertificeerde wildernis- en berggidsen en nadat ik uitgelegd heb wat voor soort trip we graag willen maken, stelt Gabriel een programma voor ons op.
15 juli worden we opgehaald van het vliegveld van Madrid en vertrekken we naar het SIERRA DE GUADARRAMA NATIONAL PARK. Daar krijgen we instructies en gaan we onder begeleiding van een ervaren gids door de wildernis trekken en leren daar te overleven.
Water filteren, een hut maken en ook in die zelfgebouwde hut slapen.
Vuur maken om onze maaltijd op te bereiden.
Met een kompas de weg vinden, ook tijdens een nachtelijke expeditie, en zwemmen in natuurwater.
Iets minder ‘Back to Basics’ dan de eerst geplande trip; we hoeven niet zelf achter wild aan te jagen (maar dat vind ik niet zo heel erg) en de laatste nachten zullen we overnachten in een boomhut, die we niet zelf hoeven te bouwen maar die er al staat.
Iets meer ‘luxe’ dus, maar die boomhut wil ik voor geen goud missen. Nog twee maanden en dan is het zover; een week ‘leren’ overleven in de wildernis met als ‘hoogtepunt’: overnachten in een boom.
